Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Η εθνική μοναξιά του Ιωάννη Αλταμούρα

  
 Τον τελευταίο καιρό, σκέφτομαι συνεχώς την έκθεση του Ιωάννη Αλταμούρα που είχα δει πέρυσι στο Μουσείο Μπενάκη και συνειδητοποιώ πόσο εξαιρετικός ζωγράφος ήταν. Τον συγκρίνω με τους σύγχρονούς του στην υπόλοιπη Ευρώπη και δεν τον βρίσκω λειψό σε τίποτα. Και όχι μόνο δεν τον βρίσκω λειψό, αλλά σε πολλά θεωρώ ότι τους βάζει τα γυαλιά. Σκέφτομαι αυτά και κάποιους άλλους, τον Μπουζιάνη, τον Σπυρόπουλο, τον Παρθένη, τον Μόραλη και ...περιμένω. 

Το λιμάνι της Κοπεγχάγης










Δεν υπάρχουν σχόλια: