Σε προηγούμενη δημοσίευση είχαμε αναφερθεί στο ρόλο της μνήμης στην εικαστική δημιουργία. Πέρα από τις ασκήσεις που αναφέρονται στο βιβλίο του Lecoq, αξίζει να αναφερθούν εν τάχει κάποια πράγματα για τον ρόλο του οραματισμού (visualization) στην ανάπτυξη της μνήμης και της φαντασίας. Οραματισμός είναι η χρήση της εκπαιδευμένης φαντασίας για την ανάπτυξη ικανοτήτων και την επίτευξη αποτελεσμάτων σε ψυχολογικό και υλικό επίπεδο. Έχει μελετηθεί από επιστήμονες ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες και μεταξύ άλλων έχει χρησιμοποιηθεί από αθλητές, συγγραφείς, ηθοποιούς, μουσικούς, ασθενείς και άλλους πολλούς για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων και αποτελεσμάτων.
Για παράδειγμα, έγιναν μελέτες με αθλητές και διαπίστωσαν ότι εκείνοι που αφιέρωναν το 75% του χρόνου τους σε νοητική προπόνηση και μόνο το υπόλοιπο 25% σε κανονική, πετύχαιναν καλύτερες επιδόσεις από εκείνους που έκαναν μόνο κανονική προπόνηση. Ηθοποιοί που χρησιμοποιούν τη μέθοδο Stanislavski χρησιμοποιούν με παρόμοιο τρόπο την φαντασία για να μπουν στο πετσί του ρόλου τους, ενώ μουσικοί (όπως μας λέει για παράδειγμα η διάσημη πιανίστα Angela Hewitt σ' αυτό το βίντεο) μπορεί να παίζουν την παρτιτούρα μέσα στο μυαλό τους για ώρες προτού να την παίξουν στο όργανό τους. Το θέμα είναι ανεξάντλητο και οι εφαρμογές απεριόριστες. Όσον αφορά τις εικαστικές τέχνες, το βασικό είναι να αναπτυχθεί η προσοχή και η παρατηρικότητα, πρώτα παρατηρώντας και απομνημονεύοντας μορφές και στη συνέχεια ανακαλώντας αυτές τις μορφές στη μνήμη, ξανά και ξανά μέχρι η απομνημόνευση και η ανάκληση να γίνουν δεύτερη φύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου