Το περίγραμμα σε ένα σχέδιο είναι αυτό που ορίζει ένα αντικείμενο και ανάλογα με την σχολή και τον τρόπο σκέψης που χαρακτηρίζει έναν καλλιτέχνη αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Συνήθως το δεχόμαστε ως μια σύμβαση που μάς επιτρέπει να αποδώσουμε και να εκφράσουμε σε κάποιο βαθμό τη φόρμα ενός αντικειμένου, οριοθετώντας το σε σχέση με τα υπόλοιπα αντικείμενα και το χώρο.
Υπάρχουν περιπτώσεις όμως που ο καλλιτέχνης εστιάζεται στο φως και το περίγραμμα εξακολουθεί να υπάρχει, όχι ως κλειστή φόρμα, αλλά ως συνάρτηση του φωτός. Το περίγραμμα ως τόνος δηλαδή ή ως διαφορά φωτός μεταξύ δύο επιφανειών, όπως βλέπουμε π.χ. στο πορτραίτο του ποιητή Λι Πο από τον Λιανγκ Κάι και την Κινέζικη ζωγραφική εν γένει, στις χορεύτριες του Ντεγκά και στα μελάνια του Ρέμπραντ. Το θέμα (περίγραμμα/μη-περίγραμμα, ανοιχτές/κλειστές φόρμες, η γραμμή ως τόνος και ως τρόπος απόδοσης προοπτικής), αλλά και η κατά καιρούς αντιμετώπισή του από καλλιτέχνες και πολιτισμούς, είναι ανεξάντλητο. Μια πρώτη γεύση:
Ρέμπραντ: Η αιμορροούσα 
Ρέμπραντ: Μωρό που μαθαίνει να περπατάει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου