Στο δεύτερο μέρος του πρώτου τόμου των Σύγχρονων Ζωγράφων, ο Ράσκιν παρουσιάζει μια σειρά επιχειρημάτων για τη σημασία που έχουν στη ζωγραφική οι ειδικές αλήθειες έναντι των γενικών προκειμένου να υπερασπιστεί το έργο του Τέρνερ. Ο Τέρνερ όντας ανεξάντλητος σε φαντασία και ευρηματικότητα δεν ήταν εύκολο να καταταχτεί σύμφωνα με τα στερεότυπα της εποχής του και οι σύγχρονοί του προτιμούσαν να βλέπουν συνέχεια το ίδιο και το ίδιο στα έργα του Κλωντ Λωρραίν και του Πουσέν στο όνομα της γενικής αλήθειας που είχε ενστερνιστεί και διαδώσει ο πρώτος ακαδημαϊκός, o Σερ Τζόσουα Ρέυνολντς, παρά την ευρηματικότητα του Τέρνερ, το έργο του οποίου παρουσίαζε τη φύση και το φως της μέσα στις αέναες μεταβολές τους.
'Ετσι ο Ράσκιν στους Σύγχρονους Ζωγράφους καταδεικνύει με διάφορα επιχειρήματα (βλ. Modern Painters vol 1, Part II, Section I, Chapter 3) πως οι γενικές αλήθειες δεν είναι σημαντικότερες από τις ειδικές ή τις μικρότερες αλήθειες.
Υπάρχει όμως και άλλος ένας λόγος που συνηγορεί υπέρ αυτού: οι ειδικότερες ή μικρότερες αλήθειες, οι «λεπτομέρειες», παρουσιάζουν τη γενικότερη αλήθεια στην πληρότητά της. Η γενική αλήθεια μαζί με τις ειδικές είναι γενικότερη της γενικής αλήθειας που αγνοεί τα επιμέρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου